Rond Kerstmis 1641 hoorde Hendrick Busman, toen hij over de hei van Kevelaer liep, een stem die hem zei een kapelletje te bouwen op deze plaats.
Hij dacht dat hij het niet goed had verstaan, maar het werd nog tweemaal herhaald.
Zijn vrouw kreeg een poosje later een vreemde droom.
Zij droomde over een kapelletje met daarin een afbeelding van de Moeder van God.
Zij is de Troosteres van de Bedroefden.
In die tijd geen overbodige luxe door alle oorlogen in Europa die ook in de streek van Gelder hun sporen hadden achtergelaten.
Met behulp van de pastoor van Kevelaer bouwde Hendrick het kapelletje.
In de nacht van 1 juni 1642 bracht de pastoor de afbeelding, die hun geschonken was, naar het kapelletje.
Nog diezelfde dag kwam een grote groep pelgrims op het kapelletje af uit Geldern en andere dorpen. Ook gebeurden er enkele wonderen, die opgetekend zijn.
Mensen kwamen om te bidden, om kracht en nabijheid in tijden van grote verlatenheid.
Op deze plek, waar eens Hendrick Busman bad, komen vandaag honderdduizenden voor gebed. Zijn naam verdween uit de geschiedenis, nadat hij het kapelletje bouwde.
Om het kleine stenen gebedszuiltje bouwde men in 1654 naar voorbeeld van de kapel in het Belgische Scherpenheuvel de zeshoekige Genadekapel. Het kleine prentje is het originele prentje.